Soms voelt een nieuwe stap in je loopbaan als uitvaren op open zee. Je weet van waar je vertrekt, je hebt een kompas in handen en vaart vol goesting richting onbekend water. Nieuwe wateren verkennen. Dat is wat ik doe – professioneel en persoonlijk. En sinds kort doe ik dat aan boord van het schip dat Co-Searching heet.
Mijn naam is Stef en ik ben net begonnen als netwerk- en vormingsmedewerker bij Co-Searching. In mensentaal: ik mag mee koers zetten om onze missie en methodiek verder uit te rollen in heel Vlaanderen. Denk aan: mensen samenbrengen, activiteiten organiseren, bruggen bouwen naar organisaties en ervoor zorgen dat zoveel mogelijk werkzoekenden, vrijwilligers en partners ons kompas leren kennen. Net als een kapitein die zijn bemanning niet alleen richting geeft, maar ook zorgt voor een veilige, warme plek aan dek, wil ik meebouwen aan een organisatie waar iedereen zich gedragen voelt.
Co-Searching voelde voor mij meteen als een schip met de juiste windrichting. Wat me drijft? Mensen en hun verhalen. Ik ben gefascineerd door wat mensen beweegt, hoe ze keuzes maken, en hoe dromen vorm krijgen wanneer iemand in je gelooft. Ik luister graag – écht luisteren, met aandacht – en hoop anderen te kunnen ondersteunen in hun zoektocht, hun twijfels én hun overwinningen. Bij Co-Searching wil ik mee het anker lichten voor wie klaar is om een koers te kiezen, maar nog wat wind in de zeilen kan gebruiken.
In deze rol wil ik ook zelf groeien. Netwerken bijvoorbeeld, ik zie het als een soort zeemanschap dat ik wil verbeteren. Hoe leg je de juiste touwen? Hoe zorg je ervoor dat een samenwerking niet zinkt maar juist stevig blijft drijven? Dat leer ik gaandeweg, met elke ontmoeting, elk gesprek.
Ook de stoerste zeekapiteins hebben af en toe behoefte aan vaste grond onder de voeten. Dus meer ik regelmatig even aan. Aan wal vind je me meestal tussen mijn drie jonge matrozen, in de kombuis waar ik tot rust kom terwijl ik kook, of in de kajuit, beter bekend als de zetel, wanneer ik een voetbalmatch meepik. Dat zijn mijn momenten om op te laden, zodat ik daarna weer met volle kracht het dek op kan.
Ik geloof dat we allemaal onderweg zijn, elk op onze eigen boot. Soms dobber je wat, soms zeil je voluit, en soms heb je gewoon iemand nodig die even mee op je dek komt staan en zegt: "Je doet dat goed. Kom, we zoeken samen verder." Bij Co-Searching is dat precies wat we doen. En ik ben blij dat ik vanaf nu deel ben van deze crew.
