Nieuwe inzichten: het verhaal van Fien (deel 3)

getuigenis

arbeidsbeperking

Nieuwe inzichten: het verhaal van Fien (deel 3)

Geplaatst op 22/09/2020 door Fien

Deel dit artikel

Je weg vinden in het leven is niet gemakkelijk als je een beperking hebt. In deze reeks vertelt Fien over haar persoonlijke zoektocht naar een diagnose, gepaste studies en werk. Deze week, deel 3: Nieuwe inzichten.

ADHD

Tijdens mijn studies toegepaste psychologie leerde ik over ontwikkelings- en leerstoornissen en herkende mezelf in ADHD en autisme. Nadien stelde een neurologe inderdaad de diagnose van ADHD vast. Ik slaagde voor mijn tweede examenperiode in juni 2018. Ik combineerde mijn studies met een voltijdse job in een uitzendkantoor. Deze combinatie was fysiek en mentaal te zwaar, maar ik vond geen deeltijdse job. Ik besloot dus om te stoppen met mijn studies. Mijn contract bij het uitzendkantoor werd na de zomer niet verlengd omdat ik enkele dagen ziek was geweest.

In het najaar werkte ik nog een maand voor een ander uitzendkantoor, maar die samenwerking werd stopgezet toen ik wou verhuizen. Ze zouden me naar een andere regio moeten overplaatsen en wilden me daarom niet verder opleiden. Ik ging dus opnieuw verder op zoek naar werk, maar vond geen vaste plek. Ik verhuisde na een kort project om eindejaarspremies te berekenen in december.

Dagtherapie en IBO

Ik kreeg de kans om bij een wervings- en selectiekantoor te werken, maar functioneerde niet. Ik kreeg dan ook na een week al mijn ontslag. Ik was intussen opnieuw in een depressie beland en ik volgde dagtherapie op een psychiatrische afdeling van ziekenhuis in het voorjaar van 2019. Hier had ik veel aan. Ik kon terugkeren naar hetzelfde wervings-en selectiekantoor voor een IBO (individuele beroepsopleiding). Deze hield ik maar een maand vol. Ik had al mijn draagkracht verloren, blokkeerde vaak en maakte zodoende geen vooruitgang in mijn leerproces. Ik besloot dan ook te stoppen met de IBO.

Activeren vs afremmen

Door de stopzetting van mijn IBO had ik dringend geld nodig. Ik vond een job bij een mutualiteit. Ik kreeg een contract van zes maanden, maar na één maand was ik al out. Administratie past niet bij mij. Onder andere door de concentratie dat dit vergt en die ik moeilijk kan bieden omwille van mijn ADHD. Ik werd opnieuw opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis voor 4 maanden. Omdat ik besefte dat ik een diploma nodig had, probeerde ik een studie HR via afstandsonderwijs. Deze leervorm werkt echter totaal niet voor mij.

Tegelijkertijd deed ik aan progressieve tewerkstelling. Mijn werkgever bij de mutualiteit was bereid mij te houden, maar ik kon de job niet aan en besloot om mijn contract niet te laten verlengen. Ik startte terug met dagtherapie maar dit bracht me deze keer niet wat ik nodig had. Deze therapie was zeer activerend en ik had er juist nood aan om af en toe wat te kunnen afremmen.

GTB en een arbeidszorgtraject

Ik zocht vrijwilligerswerk, omdat ik iets om handen wou hebben en omdat ik geen betaald werk vond. Dit vond ik in de eerste maanden van 2020 via het vrijwilligerspunt van Stad Gent. Ik vatte deze jobs aan en stopte met mijn dagtherapie. Intussen had ik al steun aangevraagd bij GTB van VDAB. Zij zouden zorgen voor een stage in het arbeidszorgtraject, wat inhoudt dat ze een stage met beperkte uren aanbieden. Je krijgt ook hulp van een werkcoach en een psychologe om jezelf beter te leren kennen op de werkvloer. Zo kun je zien welk type job er voor jou nog mogelijk is.

Ik vond een vrijwilligersorganisatie waar ik deze stage mocht doen. Ik zou in februari en maart 2020 eerst een periode als vrijwilliger werken, om dan de stage op te starten in april. Ik was hier volop mee bezig toen Corona uitbrak. Ik moest vanaf dan mijn werk van thuis uit doen, wat zorgde voor onduidelijkheden en conflicten tussen mij en de overste en leidde tot een breuk in maart 2020.

Tijdens de corona-epidemie zocht ik een nieuwe job. Hoewel ik vaak tot in de eindfase geraakte bij sollicitaties kon ik nergens starten. Ondertussen werd bij mij ook de diagnose autisme vastgesteld. Ik ging hiermee aan de slag met een psycholoog, maar dit is een zware kost die ik moeilijk kan dragen. Hierdoor vroeg ik steunmaatregelen aan bij de overheid. Momenteel zijn deze aanvragen nog in behandeling.

Ervaringswerker psychiatrie

Ondertussen ben ik geselecteerd voor een opleiding van één dag per week voor één schooljaar als ervaringswerker in de psychiatrie. Graag wil ik mijn eigen ervaringen inzetten om anderen te kunnen helpen. Zowel als kind van een ouder met een psychische problematiek als persoon met een psychische kwetsbaarheid. Het spreekt me aan dat deze opleiding kortdurend en intensief is. Een lange studie zou ik niet meer zien zitten, maar ik wil wel een degelijke opleiding.

Ik kreeg de ingeving om mijn stage bij VDAB af te stemmen op deze opleiding en schreef alle organisaties aan die te maken hebben met psychiatrie. Een psychiatrisch ziekenhuis stond ervoor open dat ik daar eerst zou starten als vrijwilliger in de zomer van 2020 om er daarna een stage te lopen vanaf september. Door COVID-19 was er te weinig werk om de echte stage daar te doen, dus vond ik een andere stage in een ander psychiatrisch ziekenhuis. Ik doe hoe dan ook een mooie ervaring op voor mijn CV. Zeker als ik dit kan combineren met mijn opleiding. Alles ziet er momenteel dus goed uit voor mij…

Ik heb een woelig traject achter de rug, maar heb goede toekomstperspectieven. De boodschap die ik anderen met een beperking wil meegeven is; wees proactief, geef niet op en geloof in jezelf. Als ik een plek kan vinden met vriendelijke collega’s, een boeiend takenpakket, voldoende uitdaging en… waar ik iets kan betekenen voor anderen en naar mijn waarden kan leven… Dan kun jij die plek zeker ook vinden!