De nieuwe federale regering heeft haar plannen voorgesteld, en een van de thema’s die veel discussie oproept, is de aanpak van langdurige ziekte op de arbeidsmarkt. Terwijl beleidsmakers streven naar een evenwicht tussen sociale bescherming en economische participatie, stellen langdurig zieke personen en belangenorganisaties zich vragen bij de mogelijke impact van deze voorstellen.
Wat stelt de nieuwe regering voor?
De voorgestelde maatregelen richten zich op een activerend beleid voor langdurig zieken. Dit omvat onder andere:
1. Versnelde re-integratie
De overheid wil langdurig zieken sneller laten terugkeren naar de arbeidsmarkt, onder andere door:
- Een verplichte re-integratiebegeleiding vanaf een bepaalde periode van arbeidsongeschiktheid, bijvoorbeeld na zes maanden.
- Samenwerking met gespecialiseerde re-integratiecoaches die zieken ondersteunen in het zoeken naar aangepast werk binnen of buiten hun sector.
- De mogelijkheid om deeltijds opnieuw te werken zonder direct verlies van uitkeringen, mits goedkeuring van een arts.
2. Striktere evaluatie van arbeidsongeschiktheid
- De criteria voor het beoordelen van arbeidsongeschiktheid kunnen worden herzien, wat betekent dat sommige aandoeningen, zoals chronische pijnsyndromen, burn-out en sommige vormen van mentale gezondheidsproblemen mogelijk niet meer als voldoende zwaar worden beschouwd om recht te geven op uitkering.
- Regelmatigere herbeoordelingen door adviserende artsen van het ziekenfonds, om te bekijken of iemand (gedeeltelijk) kan werken.
- Mogelijk een strengere controle op mensen die langdurig ziek zijn zonder zichtbare fysieke beperking, zoals burn-out of chronische pijn.
3. Financiële prikkels en sancties
- Werkgevers kunnen subsidies of belastingvoordelen krijgen als ze langdurig zieken een kans geven via een aangepast takenpakket of flexibele werktijden.
- Mensen die weer (deeltijds) beginnen te werken, zouden een deel van hun uitkering kunnen behouden om de drempel naar werk te verlagen.
- Mogelijke afbouw van uitkeringen als iemand na een bepaalde periode niet actief meewerkt aan re-integratie, tenzij er zwaarwegende medische redenen zijn.
Impact op langdurig zieke personen
De intentie om langdurig zieken te ondersteunen in hun terugkeer naar de arbeidsmarkt is op zich positief, maar roept ook bezorgdheden op:
- Dreigt werkdruk de gezondheid te schaden? Niet iedereen kan of mag snel terug aan het werk. Een te strikte aanpak kan stress en onzekerheid veroorzaken, wat het herstelproces net vertraagt.
- Kwaliteit van re-integratiebegeleiding: Zijn er voldoende aangepaste jobs en ondersteuning? Zonder een doordacht beleid op de werkvloer, dreigt dit een maatregel te worden die enkel druk oplegt zonder duurzame oplossingen te bieden.
- Financiële onzekerheid: Als uitkeringen sneller worden herzien of verlaagd, kan dit leiden tot financiële druk, terwijl de kosten voor medische zorg blijven doorlopen.
Wat zeggen experts en belangenorganisaties?
Organisaties die langdurig zieke personen vertegenwoordigen, pleiten voor een aanpak op maat: werkhervatting moet mogelijk zijn, maar zonder dwang of financiële sancties. Daarnaast wordt gewezen op de nood aan meer psychologische en fysieke ondersteuning in plaats van enkel economische prikkels.
Conclusie: Kans of Risico?
De voorgestelde maatregelen kunnen in theorie bijdragen aan een inclusiever arbeidsbeleid, maar alles hangt af van de uitwerking ervan. Zal er voldoende rekening gehouden worden met de diversiteit aan ziekten en beperkingen? Of dreigt een eenzijdige focus op activering ten koste te gaan van het welzijn van langdurig zieken?
Wat denk jij? Heb je zelf ervaring met werkhervatting na langdurige ziekte? Laat het ons weten op onze sociale media!
